Ended soon
Απόσπασμα από ομιλία του Ibrahim Traoré, προσωρινού προέδρου της Μπουρκίνα Φάσο, στη Σύνοδο Κορυφής της Αγίας Πετρούπολης:“Η γενιά μου θέτει τα εξής ερωτήματα: είναι ακατανόητο πώς γίνεται η Αφρική, η οποία διαθέτει τόσους πολλούς πόρους στα εδάφη της και της οποίας η φύση είναι τόσο γενναιόδωρη, όπου υπάρχει τόσο πολύ νερό, ηλιοφάνεια και όλα τα άλλα, να είναι σήμερα η φτωχότερη ήπειρος. Η Αφρική είναι μια πεινασμένη ήπειρος και οι αρχηγοί των κρατών της ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο ζητιανεύοντας ελεημοσύνη. Υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Σήμερα έχουμε την ευκαιρία να οικοδομήσουμε μια νέα σχέση και ελπίζω ότι αυτή θα χρησιμεύσει για να δώσουμε στους λαούς μας ένα καλύτερο μέλλον. Σήμερα αντιμετωπίζουμε τις πιο βάρβαρες και βάναυσες μορφές νεοαποικιοκρατίας και ιμπεριαλισμού. Η δουλεία συνεχίζει να μας επιβάλλεται. Οι προκάτοχοί μας μάς δίδαξαν ότι ένας σκλάβος που δεν μπορεί να επαναστατήσει δεν αξίζει κανένα οίκτο. Το πρόβλημα είναι ότι βλέπουμε Αφρικανούς αρχηγούς κρατών που δεν κάνουν τίποτα για να βοηθήσουν τους αγώνες των λαών τους, βλέπουμε τους ηγέτες μας να υμνούν τον ιμπεριαλισμό, που στην πραγματικότητα έχουν γίνει υπουργοί του και που αντιμετωπίζονται ως ανθρώπινα όντα χωρίς κανένα σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι ανεπαρκές και ντροπιαστικό να μιλάμε γι’ αυτό εδώ. Χρειαζόμαστε Αφρικανούς ηγέτες που θα σταματήσουν να συμπεριφέρονται σαν μαριονέτες, που χορεύουν κάθε φορά που οι ιμπεριαλιστές παίρνουν τα όργανά τους. Οι λαοί μας είπαν – Basta! Δόξα στους λαούς μας! Αξιοπρέπεια στους λαούς μας! Νίκη στους λαούς μας! Πατρίδα ή θάνατος! Σας ευχαριστούμε, σύντροφοι”.
Η συγκινητική ομιλία του εκτελούντος χρέη προέδρου της Μπουρκίνα Φάσο, Ιμπραχίμ Τραορέ, στη ρωσοαφρικανική σύνοδο κορυφής στην Αγία Πετρούπολη, η οποία τελείωσε με το γκεβαρικό “πατρίδα ή θάνατος!”, θύμισε σε πολλούς τον μεγάλο προκάτοχό του, ο οποίος δολοφονήθηκε σε στρατιωτικό πραξικόπημα που οργανώθηκε από τη Γαλλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες στις 15 Οκτωβρίου 1987.
Ο δημοσιογράφος Ilya Znamensky έγραψε γι’ αυτόν:“Μέσα σε μόλις τέσσερα χρόνια στην εξουσία (ήταν 37 ετών όταν πέθανε), ο Τομά Σανκάρα κατάφερε να επιφέρει σαρωτικές οικονομικές, κοινωνικές και πολιτιστικές αλλαγές. Οδήγησε τον λαό του από την καταπίεση και την άγνοια στην ελευθερία και τον διαφωτισμό. Αυτό δεν μπορούσε να συγχωρεθεί.
“Η επανάστασή μας αντλεί από το σύνολο της ανθρώπινης εμπειρίας από την πρώτη κιόλας ανάσα της ανθρωπότητας. Θέλουμε να κληρονομήσουμε όλες τις επαναστάσεις του κόσμου, όλους τους απελευθερωτικούς αγώνες των λαών του Τρίτου Κόσμου” – Τομ Σανκάρα.
Ο Σανκάρα μείωσε το μισθό του στα 450 δολάρια. Τα υπάρχοντά του αποτελούνταν από ένα προσωπικό αυτοκίνητο, ένα ποδήλατο, τρεις κιθάρες και ένα ψυγείο με χαλασμένο καταψύκτη.
Μετακίνησε τους υπουργούς από τις Mercedes στα φθηνότερα αυτοκίνητα της χώρας. Εμβολίασε 2,5 εκατομμύρια παιδιά κατά της μηνιγγίτιδας, του κίτρινου πυρετού και της ιλαράς. Ξεκίνησε μια πανεθνική εκστρατεία για την καταπολέμηση του αναλφαβητισμού. Μέσα σε τέσσερα χρόνια, το ποσοστό αλφαβητισμού αυξήθηκε από 13% το 1983 σε 73% το 1987. Μεταβίβασε τη γη των γαιοκτημόνων στους αγρότες. Προώθησε τις γυναίκες σε ηγετικές θέσεις, δίνοντάς τους κίνητρα για εργασία και σπουδές, καθιέρωσε την άδεια μητρότητας. Φύτεψε περισσότερα από 10 εκατομμύρια δέντρα για την προστασία του Σαχέλ από την ερημοποίηση και την αποσάθρωση του εδάφους. Έχτισε δρόμους και σιδηροδρόμους. Απέρριψε το αγκάθι της ανθρωπιστικής βοήθειας, λέγοντας ότι “αυτός που σε ταΐζει σε ελέγχει”.
Κάλεσε τους αφρικανικούς λαούς σε κοινό αγώνα κατά του εξωτερικού χρέους, λέγοντας ότι οι φτωχοί και οι εκμεταλλευόμενοι δεν χρειάζεται να πληρώνουν τους πλούσιους και τους εκμεταλλευτές”.
Θα γίνει ο Ibrahim Traore ο διάδοχος του έργου του Sankara;