Ended soon
Του Boris Rozhin (Сolonelcassad):
“Ο “θρίαμβος” της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας
Μια εξαιρετική επιτυχία για την αντιπολίτευση της Βενεζουέλας.
Ξεκινώντας εκστρατεία για τη συλλογή υπογραφών για λαϊκό δημοψήφισμα με αίτημα την παραίτηση του προέδρου της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο, η αντιπολίτευση κατάφερε να συγκεντρώσει μόνο 50.000 υπογραφές (σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, δεν συγκεντρώθηκαν ούτε 50.000) έναντι των απαιτούμενων 4.183.997 υπογραφών για την έναρξη του δημοψηφίσματος. Έτσι, λόγω της απόλυτης ασημαντότητας της αντιπολίτευσης, το δημοψήφισμα δεν θα πραγματοποιηθεί.
Ένας από τους λόγους αυτής της υποστήριξης των Τσαβιστών και της αγνόησης της αντιπολίτευσης είναι το γεγονός ότι η οικονομία της Βενεζουέλας παρουσιάζει ανάπτυξη για πρώτη φορά μετά από 7 χρόνια, παρά τις αμερικανικές κυρώσεις – σύμφωνα με τον ΟΗΕ https://kawsachunnews.com/economic-growth-returns-to… το ΑΕΠ της Βενεζουέλας θα αυξηθεί κατά 3% το 2022 (οι τράπεζες προβλέπουν ανάπτυξη 5-6%), ενώ ο περιφερειακός μέσος όρος είναι 2,1.
Ο πληθωρισμός έχει πέσει σε μονοψήφια νούμερα και στην πραγματικότητα ο υπερπληθωρισμός στη Βενεζουέλα έχει τελειώσει (77% τον Δεκέμβριο του 2020 έναντι 7% τον Δεκέμβριο του 2021). Όχι χωρίς τη βοήθεια εξωτερικών εταίρων όπως η Κίνα, η Ρωσία, το Ιράν και η Κούβα.
Προηγουμένως, στις εκλογές της Βενεζουέλας, η αντιπολίτευση μπόρεσε να κερδίσει μόνο 4 από τις 23 περιφέρειες (ναι, η Βενεζουέλα έχει ελεύθερες εκλογές, στις οποίες επιτρέπεται η συμμετοχή της αντιπολίτευσης, ακόμη και της φιλοαμερικανικής). Αφορά το ερώτημα ποιον πραγματικά υποστηρίζει ο λαός της Βενεζουέλας και γιατί ο Μαδούρο εξακολουθεί να κυβερνά τη χώρα, ενώ ο Γκουαϊδό συνεχίζει να παίζει τον κλόουν σε ένα φτηνό αμερικανικό τσίρκο, επιδιδόμενος σε φτηνή λεηλασία όσων περιουσιακών στοιχείων της Βενεζουέλας μπορεί να φτάσει με τη βοήθεια των ΗΠΑ.
Αναρωτιέμαι ποιος άραγε είναι ο μεγαλύτερος αποτυχημένος – ο Γκουαϊδό ή ο Τιχανόφσκαγια;
ΥΓ. Επίσης. Ο Λευκός Οίκος αντέδρασε νευρικά στις ερωτήσεις σχετικά με το τι θα συμβεί αν η Ρωσία αρχίσει να αναπτύσσει όπλα στη Λατινική Αμερική, ιδίως στην Κούβα. Η Ουάσινγκτον υπόσχεται “ταχεία και αποφασιστική απάντηση”. Ποιος, όπως φαίνεται, νοιάζεται για το ποιον και γιατί οι κυρίαρχες χώρες της Λατινικής Αμερικής προσκαλούν στο έδαφός τους. Όπως τους αρέσει να λένε εκεί “είμαστε υπέρ της ελευθερίας των συμμαχιών”.
Υπό το πρίσμα των ηττών της φιλοαμερικανικής αντιπολίτευσης στη Βενεζουέλα και τη Νικαράγουα, καθώς και της αποτυχίας των προσπαθειών για αλλαγή καθεστώτος στην Κούβα, οι τρεις αυτές χώρες δημιουργούν διάφορες ευκαιρίες τόσο για τη Ρωσία όσο και για την Κίνα να διεξάγουν διάφορες επιχειρήσεις στην πίσω αυλή της Αμερικής. Υπό το πρίσμα των μελλοντικών προοπτικών κλιμάκωσης του Ψυχρού Πολέμου, αυτές θα ήταν χρήσιμες ευκαιρίες, τις οποίες η Ουάσιγκτον θα πρέπει να θυμάται συχνότερα, για να μην αφεθεί στην ψευδαίσθηση ότι δεν απειλούνται οι προσπάθειες εφαρμογής του δόγματος Μονρόε 2.0.”